Voor de winst die wordt behaald met de exploitatie van een zeeschip kan de tonnageregeling worden toegepast als de werkzaamheden die met het schip worden verricht kwalificeren voor toepassing daarvan. Die werkzaamheden moeten dan het vervoer over zee van zaken of personen betreffen of het verrichten van sleep- en hulpverleningswerk op zee aan schepen. Bij toepassing van de tonnageregeling is de tonnage van het schip bepalend voor de hoogte van de winst.

De exploitant van een zogenaamd stand-by schip claimde de toepassing van het tonnageregime. Voor zover ook daarbij een vervoersfunctie vereist is meende de exploitant daaraan te voldoen, omdat de uitvoerder van werkzaamheden aan boord van het schip bleef en omdat in voorkomende gevallen gewonden werden vervoerd.

De rechtbank Haarlem is van oordeel dat een schip kwalificeert voor toepassing van het tonnageregime als het vervoersactiviteiten verricht. Het vervoersvereiste geldt ook voor stand-by schepen. Daaraan werd niet voldaan omdat de uitvoerder van de stand-by werkzaamheden de stuurman van het schip was. De aanwezigheid van bemanningsleden op een schip kan volgens de rechtbank niet worden aangemerkt als het vervoer van personen, omdat geen sprake was van passagiers. Ook het uit het water halen en vervoeren van gewonde personen valt volgens de rechtbank niet onder het begrip vervoer van personen.

De rechtbank is verder van oordeel dat hulpverleningswerkzaamheden op zichzelf niet kwalificeren voor het tonnageregime.